جنون لیبرالهای آمریکایی و تراژدی «کودکان رنگین کمانی» / ربودن فرزندان از والدین به بهانه «تغییر جنسیت» قانونی میشود!
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۱۸۲۴
ایالت کالیفرنیا، که به طور سنتی، پایگاه لیبرالیستهای افراطی و از مراکز اصلی حامی دمکراتهاست، همواره در طرحها و قوانین مغایر با اخلاقیات پیشتاز بوده است، اما این طرح، یک نقطهعطف شوم محسوب می شود.
به گزارش سرویس جهان مشرق، کارزارهای تبلیغاتی، تدوین سرفصلهای آموزشی در مهدکودکها و مدارس دولتی و اخیرا اقدامات قانونی زنجیرهای دولت آمریکا و طیفهای سیاسی همسو با آن در پیشبرد خط «انحرافات جنسی» وارد فاز جنونآسایی شده است و نوک حمله آشکارا به سمت «کودکان» است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روز ۱۳ آوریل(۲۴ فروردین)، خبری تکاندهندهی دیگری در همین راستا منتشر شد. قانونگذاران در ایالت کالیفرنیا در حال بررسی طرحی هستند که به مقامات ایالتی اجازه میدهد تا کودکان را بدون رضایت و حتی اطلاع والدین(یعنی حتی والدین ندانند که فرزندان ایشان به چه کسانی یا سازمانی سپرده می شوند!)، از آنان جدا کنند. گفتنی است که ایالت کالیفرنیا، که به طور سنتی، پایگاه لیبرالیستهای افراطی و از مراکز اصلی حامی دمکراتهاست، همواره در طرحها و قوانین مغایر با اخلاقیات پیشتاز بوده است.
طبق این طرح، مقامات دولتی می توانند این کار را برای کودکانی انجام دهند که به ادعای ایشان، با مشکلات هویت جنسی دست و پنجه نرم می کنند، اما والدین آنها هویت جدید آنها را به عنوان جنس مخالف، یا غیر دودویی، سیال جنسیتی، پانجنسی یا یکی از دیگر جنسیتهای ساختگی "تأیید" نمی کنند.
بر اساس تجزیه و تحلیل شورای خانواده کالیفرنیا، این طرح، که با عنوان AB ۶۶۵ ثبت شده است، "به کودکان زیر ۱۲ سال اجازه می دهد تا بدون اجازه یا اطلاع والدین در خانههای گروهی، تحت حمایت دولت قرار بگیرند. "
این قانون به یک کارمند دولتی این توانایی را می دهد که بر اساس تصمیم شخصی خود، مادر و پدر را از فرزند جدا کند.
در این طرح آمده است:
"درمان بهداشت روانی یا مشاورهی طفل صغیر مجاز در این بخش شامل دخالت والدین یا قیم او میشود، مگر این که شخص حرفهای که او را معالجه یا مشاوره میکند، پس از مشورت با طفل صغیر، تشخیص دهد که این دخالت نامناسب است. "
لازم به ذکر است عبارت فریبندهی «بهداشت روانی» ، رمز عملیات کثیفی است که از سوی لیبرالها(با حمایت کامل دولت جو بایدن) برای ترویج انحرافات جنسی و تغییرجنسیت در کودکان دنبال می شود. به عبارت دیگر، طبق قطعهای که ذکر شد، پزشک می تواند با یک تصمیم، به بهانهی این که پدر و مادر در روند تغیییر جنسبت کودک، اخلال می کنند یا حتی به اندازه کافی همراهی نمی کنند، طفل را از خانوادهاش جدا کند!
این طرح قصد دارد قانون فعلی را نسخ کند که تنها در صورتی به کودک(در واقع به مسوولان بهداشت و درمان دولت) اجازه می دهد بدون رضایت والدین وارد روند «تغییر جنسیت» شوند، که والدین اقدام به آزار و اذیت آنان کرده باشند. البته روشن است که حتی همین قانون فعلی هم به کارمندان دولت اجازه می دهد به بهانهی «ناامن بودن» خانه برای کودک متمایل به گرایش و هویت جنسی جدید، او را از خانواده جدا کنند، اما در صورت تصویب قانون جدید، اختیارات دولتی برای هدایت کودکان به سمت انحراف جنسی و تغییر جنسیت غیرآگاهانه، با حذف والدین از این معادله، بسیار گسترده می شود.
در این طرح ادعا شده است:
"بیش از نیمی از جوانان LGBTQ+ که مورد بررسی قرار گرفتند، گزارش کردند که نداشتن اجازه از والدین یا سرپرستانشان گاهی یا همیشه مانعی برای دسترسی به خدمات بهداشت روان بوده است. "
طبق گزارشهایی که گروهها و سازمانهای طرفدار خانواده و حقوق والدین منتشر کردهاند، استنادات این طرح به نظرسنجیهایی(و در واقع نظرسازیهایی) است که با هدف توجیه حذف والدین از صحنه. توسط یک موسسهی معروف طرفدار LGBTQ به نام Trevor Project آن هم در جامعهی آماری عمدتا دگرباش و منحرف جنسی، ساخته شده است.
اما والدین ممکن است دلیل خوبی برای عدم اجازه دسترسی دانشآموزان به خدمات سلامت روان خاص داشته باشند که همه آنها یکسان نیستند. به عنوان مثال، والدین ممکن است به این ایده نادرست که مردان میتوانند زن شوند اعتراض کنند و به همین دلیل، نمیخواهند فرزندانشان نزد مشاوری بروند که پسرشان را تشویق کند که خود را دختر بخواند، لباس بپوشد و او را عوض کند. خدمات بهداشت روانی که یک نوجوان ۱۳ ساله از افسردگی رنج می برد، فکر می کند که می خواهد ممکن است به نفع او نباشد و با ارزش های والدینش همسو نباشد.
با توجه به متن و نویسنده لایحه کاملاً بدیهی به نظر می رسد که هدف از این قانون تسهیل تشخیص جنسیت کودکان به عنوان جنسیت متفاوت است. در همان ابتدای طرح، متن آن به «جوانان دگرباش جنسی» و حمایت از آنان اشاره می کند و روشن می سازد که از دل کدام جریان بیرون آمده است. دوم، این قانون توسط سناتور ایالتی، اسکات وینر، یک لیبرالیست افراطی که خود مشکوک به دگرباشی جنسی است، نوشته شده است، او همچنین بر قانونی تاکید کرده است که کالیفرنیا را به "پناهگاه" تبدیل کند که در آن یکی از والدین می تواند فرزند خود را به ایالت منتقل کند، دستورات حضانت را نادیده بگیرد و از نظر پزشکی "انتقال" را انجام دهد.
حضور مردان منحرف «زننما» در مهدکودکهای امریکاییپس سؤال منصفانه این است که چرا او میخواهد والدین از این صحنه حذف شوند؟ قطعا هدف «حمایت از کودکان در برابر آزار والدین»، جز یک دستاویز جعلی و کذایی برای پیشبرد طرح نیست، چرا که کودکانی که قربانی ازارهای فیزیکی، روحی و جنسی والدین خود هستند، همین حالا و طبق ترتیبات قانونی در ایالات متحده می توانند به مشاورههای منظم اضطراب یا افسردگی در سیستم بهداشت و درمان دولتی دسترسی داشته باشند و هیچ نیازی به تصویب یک طرح شوم برای جدا کردن کامل فرزند از والدین نیست.
این طرح شیطانی به وضوح برای اطمینان از این است که کودکانی که در مورد جنسیت خود مسالهدار شدهاند، می توانند بدون اطلاع والدینشان، صرفا بر اساس جوّ احساسی، کمبودهای عاطفی یا حتی القائات سنگین تبلیغاتی این روزها از سوی گروههای دگرباشی جنسی و حامیان ایشان، بدون این که سنگری به نام خانواده و پدر و مادر را در کنار خویش داشته باشد، سریعا برای روند تغییر جنسیت مورد تایید قرار بگیرد. در واقع، طبق تحقیقات گروهای منتقد این طرح، متن آن شباهت بسیار زیادی به شبیه برنامههای مکتوب یک گروه دگرباشان جنسی در ایالت ویرجینیا به نام «پروژه رهایی غرور» داردکه به جوانان «همجنسباز» یا متمایل به «همجنسبازی» کمک میکند تا در صورتی که والدینشان با انتخابهای همجنسبازانه آنان موافق نباشند، خانواده جدیدی با زوجهای همجنسباز پیدا کنند!
کودکانی که قربانیان قانونی سوء استفاده هستند از قبل راه هایی برای گزارش والدین خود دارند و به دنبال مشاوره و کمک واقعی هستند. این لایحه روابط مهم بین والدین و فرزندان را قطع میکند و هدف آن تحمیل سیستم ارزشی وینر و همفکران منحرف و جنایتکار او در بین جریان لیبرالیست وحزب دمکرات به همه خانوادهها است، به جای اینکه والدین واقعی بهترین تصمیمات اخلاقی و قانونی را برای کمک به فرزندان خود بگیرند.
این تحرکات آشکار ضداخلاقی و ضدانسانی در حالی است که در ایالات متحده، تقریبا هفتهای نیست که خبری بر این مبنا منتشر نشود که یک زوج «همجنسباز»، چه بلایا و فجایعی بر سر «فرزندخواندگان» خود آوردهاند و آنان را به بردگی جنسی در مراسم عیاشی جمعی همجنسبازان و منحرفین واداشتهاند. برای نمونه، در اواسط آگوست گذشته، دو مرد همجنسباز به نامهای ویلیام دال زولاک(۳۲ ساله) و زاخاری جیکوب زولاک(۳۵ ساله) در ایالت جورجیا، به اتهام تهیهی فیلمهای پورن از دو پسر که سرپرستی آنان را از طرف دولت به دست آورده بودند، بازداشت شدند.
گزارشهای بسیاری وجود دارد که مجریان قانون و مامورین پلیسی که عضو شبکههای فساد سازمانیافته هستند، از قوانین سختگیرانهی سلب حضانت از والدین واقعی که در سالهای اخیر به بهانه «حفظ حقوق کودکان» در ایالات متحده تصویب شده، نهایت سوءاستفاده را می کنند و اینگونه، با بردن کودکان زیر برچسب «بدسرپرست»، کودکان را در اختیار گروههای سوءاستفادهکننده از کودکان با هدف بهرهکشی جنسی، تهیهکنندگان فیلمهای جنایتکارانه از کودکان قرار می دهند. وقتی موجودات فاسدی چون منحرفین جنسی و همجنسبازان از نظر قوانین ایالتی «صلاحیت» نگهداری از کودکان را پیدا می کنند، سرنوشت شوم این کودکان از پیش قابل حدس است.
بدیهی است که کودکانی که این چنین مورد سوءاستفاده قرار می گیرند، از همان کودکانی هستند که با بهانههای مختلف سرپرستی آنان از والدین ستانده و به انسانهای خطرناک و جنایتکاری چون دو فرد مذکور سپرده شدند.
منبع: مشرق
کلیدواژه: اعتراضات فرانسه قیمت همجنس بازی دولت آمریکا کالیفرنیا تغییر جنسیت کودکان جدایی فرزند از والدین خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت اجازه می دهد تغییر جنسیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۱۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط رو خط مسائل اجتماعی
تهیهکننده این اثر نمایشی سعید کمانی است که پیش از این سابقه مجموعههایی مثل همهگیری و سفر در خانه را در کارنامه خود داشته است. پریناز آل آقا، کارگردان فصل اول و محمدرضا خسروی، کارگردان فصل دوم این مجموعه است. کمانی در گفتوگوی خود با جامجم از دغدغههای تولید این اثر نمایشی گفته است.تهیهکننده سریال خط رو خط در خصوص دغدغهای که برای تولید این اثر داشته، به جامجم میگوید: دغدغه من این بود که کار طنز تولید کنم. دو سه سال بود که درگیر دو سریال کرونایی بودم و در اتفاق کرونا، چند نفر از دوستان و مادرم را از دست دادم. اینها باعث شد برگردم به همان چیزی که تا حدودی به آن علاقه دارم و آن را بهتر میفهمم. دوست دارم جامعه هم مثل خودم حالش خوب شود و بعد از اتفاقاتی که در بیماری وحشتناک کرونا افتاد، فکرم این بود که بتوانیم با کارهای طنز جلو برویم و این کار را ساختم. در اینگونه کارها تخصصی نداشتم و اولش خیلی اذیت شدم. مخصوصا در بحث دکور خیلی نگران بودیم دکوری که میزنیم تک لوکیشن است و اصلا توان این موضوع را دارد یا نه. خیلی رویش فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که تنها دکوری که بتوانیم بزنیم یک آرایشگاه مردانه است که این فضا را به ما میدهد که هر آدمی اعم از پزشک، کارگر و ... واردش میشود. دلیل انتخاب این لوکیشن، عام بودن فضای آرایشگاههاست که میتوان قصههای زیادی را در بستر آن روایت کرد. در عین حال موضوعات اجتماعی، موضوعاتی هستند که دغدغه همه است. همه ما در آپارتمان مشکلات زیادی داریم و هیچکس نمیتواند بگوید که مثلا در یک آپارتمان ۲۰ واحدی که هستیم همه به موقع شارژشان را میدهند، آشغالشان را مرتب دم در میگذارند و رعایت همسایه را میکنند؟ همه ما این مشکلات را داریم و در سریال خط رو خط تلاش کردم به محل کار و ازدواج و موانع ازدواج بپردازیم. نمیخواستیم نقد کنیم و در واقع بیشتر خودمان را نقد میکنیم.
بیان مسائل اجتماعی با زبان طنز
وی در ادامه به ترکیب طنز با مباحث آموزشی اشاره کرده و تاکید میکند: تلاش کردیم موضوعات آموزشی را به صورت طنز بیان کنیم. مثلا یکفرد دروغگو و کثیف را به چالش میکشیم. هر موضوعی که به ما بهعنوان یک انسان ربط دارد، مثل پوشش، لباس، تمیزی، آداب معاشرت و...که موضوعات زیادی است و جذابیت هم دارد در این سریال بیان کردیم اما باید به این نکته توجه کرد که در تولید چنین محتوایی برای رسانه تلویزیون، باید صبر داشته باشد تا این برنامهها جای خود را باز کرده و مخاطب جذب کنند. کمانی در اشاره به موضوعات مطرح شده در این برنامه اشاره کرده ومیگوید:مسائلی همچون حمل و نقل، خانواده، ازدواج، فرزندآوری، موانع ازدواج و...در برنامه مطرح شده است. در واقع نزدیک به صد موضوع داریم. فصل اول ۲۰ قسمت بود. در فصل دوم آقای محمدرضا خسروی، کارگردانی را دست گرفتهاند که تجربه کار کارگردانی دارند و کار کوتاه ساختند. تلاش کردیم بستری ایجاد کنیم تا کارگردانان کار اولی بیایند و در آینده در سازمان کارگردان شوند. وی در پاسخ به اینکه چنین فرصتی به کارگردانهای جدید با ریسک همراه است، بیان میکند: بهنظرم در صورتی این کار با ریسک همراه است که هر دو گزینه تهیهکننده و کارگردان ضعیف باشند اما در این کار، کارگردان ما در موضوع طنز باسواد است و نزدیک به ۳۵ سال سابقه کار طنز و اینگونه کارها را دارد. بهنظرم کارگردانی که طنز را میفهمد و از این دست کارها ساخته، میتواند کمککننده باشد. اگر تهیهکننده و کارگردان شناخت و تجربهای نداشته باشند قطعا کار درنمیآید. بهطور کلی معتقدم که بهتر است تلویزیون به جای استفاده از سلبریتی، بازیگر پرورش دهد و باید به سمت آنهایی برویم که توانمندی این کار را دارند.
تلاش ۴ گروه نویسنده
کمانی درباره تفاوت کارگردانی فصل اول و دوم و حضور کارگردانی مثل خسروی که تجربه بازیگری و کارگردانی را دارد، اینطور توضیح میدهد: بهنظرم دو تجربه متفاوت بود. کارگردانی یک خانم، به یک شکل دیگر است چون به ظرافتها دقت دارند. در فصل دوم هم آقای خسروی با توجه به این که بازیگر توانایی بودند و سالیان دراز کار کردند و در کارهای خیلی بزرگ حضور داشتند، یکفرد پرورشیافته هستند که در عین حال ارتباطشان با بازیگران خوب بود و کار شکل گرفت. کمانی با اشاره به چهار گروه نویسندهای که در این سریال حضور دارند، در خصوص بازخورد مخاطبان به این مجموعه هم تصریح میکند: ابتدا زمانی که خودم این کار را روی آنتن دیدم این ترس را داشتم که با توجه به تکلوکیشن بودن، مخاطب چه ارتباطی با آن برقرار میکند. در واقع ۴۰دقیقه نمایش در تکلوکیشن سخت است. وقتی بهعنوان یک منتقد به آن نگاه کردم حس خوبی به من دست داد و خوشحال شدم که شاید نمرهام زیر ۵۰ نشده باشد. در حال حاضر فصل اول روی آنتن رفته و ما در حال تولید فصل دوم هستیم. فصل اول در ۲۰ قسمت ۴۰ تا ۴۵ دقیقهای روی آنتن میرود.